Die Konjugation des portugiesischen Verbs cognominar-se

Indicativo (Indikativ)

Presente (Präsens)

eu cognomino-me
tu cognominas-te
ele cognomina-se
nós cognominamo-nos
vós cognominais-vos
eles cognominam-se

Pretérito perfeito composto (Perfekt)

eu tenho-me cognominado
tu tens-te cognominado
ele tem-se cognominado
nós temo-nos cognominado
vós tendes-vos cognominado
eles têm-se cognominado

Pretérito imperfeito (Präteritum)

eu cognominava-me
tu cognominavas-te
ele cognominava-se
nós cognominávamo-nos
vós cognomináveis-vos
eles cognominavam-se

Pretérito mais-que-perfeito composto (Plusquamperfekt)

eu tinha-me cognominado
tu tinhas-te cognominado
ele tinha-se cognominado
nós tínhamo-nos cognominado
vós tínheis-vos cognominado
eles tinham-se cognominado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Plusquamperfekt)

eu cognominara-me
tu cognominaras-te
ele cognominara-se
nós cognomináramo-nos
vós cognomináreis-vos
eles cognominaram-se

Pretérito perfeito simples (Präteritum)

eu cognominei-me
tu cognominaste-te
ele cognominou-se
nós cognominámo-nos
vós cognominastes-vos
eles cognominaram-se

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera-me cognominado
tu tiveras-te cognominado
ele tivera-se cognominado
nós tivéramo-nos cognominado
vós tivéreis-vos cognominado
eles tiveram-se cognominado

Futuro do presente simples (Futur I)

eu cognominar-me-ei
tu cognominar-te-ás
ele cognominar-se-á
nós cognominar-nos-emos
vós cognominar-vos-eis
eles cognominar-se-ão

Futuro do presente composto (Futur II)

eu ter-me-ei cognominado
tu ter-te-ás cognominado
ele ter-se-á cognominado
nós ter-nos-emos cognominado
vós ter-vos-eis cognominado
eles ter-se-ão cognominado

Condicional (Konjunktiv II)

Futuro do pretérito simples (Konjunktiv II Präteritum)

eu cognominar-me-ia
tu cognominar-te-ias
ele cognominar-se-ia
nós cognominar-nos-íamos
vós cognominar-vos-íeis
eles cognominar-se-iam

Futuro do pretérito composto (Konjunktiv II Plusquamperfekt )

eu ter-me-ia cognominado
tu ter-te-ias cognominado
ele ter-se-ia cognominado
nós ter-nos-íamos cognominado
vós ter-vos-íeis cognominado
eles ter-se-iam cognominado

Conjuntivo / Subjuntivo (Konjunktiv)

Presente (Präsens)

que eu me cognomine
que tu te cognomines
que ele se cognomine
que nós nos cognominemos
que vós vos cognomineis
que eles se cognominem

Pretérito perfeito (Präteritum)

que eu tenha-me cognominado
que tu tenhas-te cognominado
que ele tenha-se cognominado
que nós tenhamo-nos cognominado
que vós tenhais-vos cognominado
que eles tenham-se cognominado

Pretérito imperfeito (Präteritum 1)

se eu me cognominasse
se tu te cognominasses
se ele se cognominasse
se nós nos cognominássemos
se vós vos cognominásseis
se eles se cognominassem

Pretérito mais-que-perfeito (Plusquamperfekt)

se eu tivesse-me cognominado
se tu tivesses-te cognominado
se ele tivesse-se cognominado
se nós tivéssemo-nos cognominado
se vós tivésseis-vos cognominado
se eles tivessem-se cognominado

Futuro simples (Futur I)

quando eu me cognominar
quando tu te cognominares
quando ele se cognominar
quando nós nos cognominarmos
quando vós vos cognominardes
quando eles se cognominarem

Futuro composto (Futur II)

quando eu tiver-me cognominado
quando tu tiveres-te cognominado
quando ele tiver-se cognominado
quando nós tivermo-nos cognominado
quando vós tiverdes-vos cognominado
quando eles tiverem-se cognominado

Infinitivo pessoal (Persönlicher Infinitiv)

Presente (Präsens)

eu cognominar-me
tu cognominares-te
ele cognominar-se
nós cognominarmo-nos
vós cognominardes-vos
eles cognominarem-se

Pretérito (Präteritum)

eu ter-me cognominado
tu teres-te cognominado
ele ter-se cognominado
nós termo-nos cognominado
vós terdes-vos cognominado
eles terem-se cognominado

Imperativo (Imperativ)

Afirmativo (Positiv)

-
cognomina-te
cognomine-se
cognominemo-nos
cognominai-vos
cognominem-se

Negativo (Negativ)

-
não te cognomines
não se cognomine
não nos cognominemos
não vos cognomineis
não se cognominem

Verben die in der Konjugation dem Verb cognominar-se ähnlich sind

Einige zufällig ausgewählte Verben