Die Konjugation des portugiesischen Verbs cognominar-se in der weiblichen Form

Indicativo (Indikativ)

Presente (Präsens)

eu cognomino-me
tu cognominas-te
ela cognomina-se
nós cognominamo-nos
vós cognominais-vos
elas cognominam-se

Pretérito perfeito composto (Perfekt)

eu tenho-me cognominado
tu tens-te cognominado
ela tem-se cognominado
nós temo-nos cognominado
vós tendes-vos cognominado
elas têm-se cognominado

Pretérito imperfeito (Präteritum)

eu cognominava-me
tu cognominavas-te
ela cognominava-se
nós cognominávamo-nos
vós cognomináveis-vos
elas cognominavam-se

Pretérito mais-que-perfeito composto (Plusquamperfekt)

eu tinha-me cognominado
tu tinhas-te cognominado
ela tinha-se cognominado
nós tínhamo-nos cognominado
vós tínheis-vos cognominado
elas tinham-se cognominado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Plusquamperfekt)

eu cognominara-me
tu cognominaras-te
ela cognominara-se
nós cognomináramo-nos
vós cognomináreis-vos
elas cognominaram-se

Pretérito perfeito simples (Präteritum)

eu cognominei-me
tu cognominaste-te
ela cognominou-se
nós cognominámo-nos
vós cognominastes-vos
elas cognominaram-se

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera-me cognominado
tu tiveras-te cognominado
ela tivera-se cognominado
nós tivéramo-nos cognominado
vós tivéreis-vos cognominado
elas tiveram-se cognominado

Futuro do presente simples (Futur I)

eu cognominar-me-ei
tu cognominar-te-ás
ela cognominar-se-á
nós cognominar-nos-emos
vós cognominar-vos-eis
elas cognominar-se-ão

Futuro do presente composto (Futur II)

eu ter-me-ei cognominado
tu ter-te-ás cognominado
ela ter-se-á cognominado
nós ter-nos-emos cognominado
vós ter-vos-eis cognominado
elas ter-se-ão cognominado

Condicional (Konjunktiv II)

Futuro do pretérito simples (Konjunktiv II Präteritum)

eu cognominar-me-ia
tu cognominar-te-ias
ela cognominar-se-ia
nós cognominar-nos-íamos
vós cognominar-vos-íeis
elas cognominar-se-iam

Futuro do pretérito composto (Konjunktiv II Plusquamperfekt )

eu ter-me-ia cognominado
tu ter-te-ias cognominado
ela ter-se-ia cognominado
nós ter-nos-íamos cognominado
vós ter-vos-íeis cognominado
elas ter-se-iam cognominado

Conjuntivo / Subjuntivo (Konjunktiv)

Presente (Präsens)

que eu me cognomine
que tu te cognomines
que ela se cognomine
que nós nos cognominemos
que vós vos cognomineis
que elas se cognominem

Pretérito perfeito (Präteritum)

que eu tenha-me cognominado
que tu tenhas-te cognominado
que ela tenha-se cognominado
que nós tenhamo-nos cognominado
que vós tenhais-vos cognominado
que elas tenham-se cognominado

Pretérito imperfeito (Präteritum 1)

se eu me cognominasse
se tu te cognominasses
se ela se cognominasse
se nós nos cognominássemos
se vós vos cognominásseis
se elas se cognominassem

Pretérito mais-que-perfeito (Plusquamperfekt)

se eu tivesse-me cognominado
se tu tivesses-te cognominado
se ela tivesse-se cognominado
se nós tivéssemo-nos cognominado
se vós tivésseis-vos cognominado
se elas tivessem-se cognominado

Futuro simples (Futur I)

quando eu me cognominar
quando tu te cognominares
quando ela se cognominar
quando nós nos cognominarmos
quando vós vos cognominardes
quando elas se cognominarem

Futuro composto (Futur II)

quando eu tiver-me cognominado
quando tu tiveres-te cognominado
quando ela tiver-se cognominado
quando nós tivermo-nos cognominado
quando vós tiverdes-vos cognominado
quando elas tiverem-se cognominado

Infinitivo pessoal (Persönlicher Infinitiv)

Presente (Präsens)

eu cognominar-me
tu cognominares-te
ela cognominar-se
nós cognominarmo-nos
vós cognominardes-vos
elas cognominarem-se

Pretérito (Präteritum)

eu ter-me cognominado
tu teres-te cognominado
ela ter-se cognominado
nós termo-nos cognominado
vós terdes-vos cognominado
elas terem-se cognominado

Imperativo (Imperativ)

Afirmativo (Positiv)

-
cognomina-te
cognomine-se
cognominemo-nos
cognominai-vos
cognominem-se

Negativo (Negativ)

-
não te cognomines
não se cognomine
não nos cognominemos
não vos cognomineis
não se cognominem

Verben die in der Konjugation dem Verb cognominar-se ähnlich sind

Einige zufällig ausgewählte Verben