Die Konjugation des spanischen Verbs avejentarse in der weiblichen Form

Indicativo (Indikativ)

Presente (Präsens)

yo me avejento
tú te avejentas
ella se avejenta
nosotras nos avejentamos
vosotras os avejentáis
ellas se avejentan

Pretérito perfecto compuesto (Perfekt)

yo me he avejentado
tú te has avejentado
ella se ha avejentado
nosotras nos hemos avejentado
vosotras os habéis avejentado
ellas se han avejentado

Pretérito imperfecto (Präteritum)

yo me avejentaba
tú te avejentabas
ella se avejentaba
nosotras nos avejentábamos
vosotras os avejentabais
ellas se avejentaban

Pretérito pluscuamperfecto (Plusquamperfekt)

yo me había avejentado
tú te habías avejentado
ella se había avejentado
nosotras nos habíamos avejentado
vosotras os habíais avejentado
ellas se habían avejentado

Pretérito perfecto simple (Präteritum)

yo me avejenté
tú te avejentaste
ella se avejentó
nosotras nos avejentamos
vosotras os avejentasteis
ellas se avejentaron

Pretérito anterior (Plusquamperfekt)

yo me hube avejentado
tú te hubiste avejentado
ella se hubo avejentado
nosotras nos hubimos avejentado
vosotras os hubisteis avejentado
ellas se hubieron avejentado

Futuro (Futur I)

yo me avejentaré
tú te avejentarás
ella se avejentará
nosotras nos avejentaremos
vosotras os avejentaréis
ellas se avejentarán

Futuro perfecto (Futur II)

yo me habré avejentado
tú te habrás avejentado
ella se habrá avejentado
nosotras nos habremos avejentado
vosotras os habréis avejentado
ellas se habrán avejentado

Condicional (Konjunktiv II Präteritum)

yo me avejentaría
tú te avejentarías
ella se avejentaría
nosotras nos avejentaríamos
vosotras os avejentaríais
ellas se avejentarían

Condicional perfecto (Konjunktiv II Plusquamperfekt)

yo me habría avejentado
tú te habrías avejentado
ella se habría avejentado
nosotras nos habríamos avejentado
vosotras os habríais avejentado
ellas se habrían avejentado

Subjuntivo (Konjunktiv)

Presente (Präsens)

yo me avejente
tú te avejentes
ella se avejente
nosotras nos avejentemos
vosotras os avejentéis
ellas se avejenten

Pretérito perfecto (Präteritum)

yo me haya avejentado
tú te hayas avejentado
ella se haya avejentado
nosotras nos hayamos avejentado
vosotras os hayáis avejentado
ellas se hayan avejentado

Pretérito imperfecto 1 (Präteritum 1)

yo me avejentara
tú te avejentaras
ella se avejentara
nosotras nos avejentáramos
vosotras os avejentarais
ellas se avejentaran

Pretérito pluscuamperfecto 1 (Plusquamperfekt)

yo me hubiera avejentado
tú te hubieras avejentado
ella se hubiera avejentado
nosotras nos hubiéramos avejentado
vosotras os hubierais avejentado
ellas se hubieran avejentado

Pretérito imperfecto 2 (Präteritum 2)

yo me avejentase
tú te avejentases
ella se avejentase
nosotras nos avejentásemos
vosotras os avejentaseis
ellas se avejentasen

Pretérito pluscuamperfecto 2 (Plusquamperfekt)

yo me hubiese avejentado
tú te hubieses avejentado
ella se hubiese avejentado
nosotras nos hubiésemos avejentado
vosotras os hubieseis avejentado
ellas se hubiesen avejentado

Futuro (Futur I)

yo me avejentare
tú te avejentares
ella se avejentare
nosotras nos avejentáremos
vosotras os avejentareis
ellas se avejentaren

Futuro perfecto (Futur II)

yo me hubiere avejentado
tú te hubieres avejentado
ella se hubiere avejentado
nosotras nos hubiéremos avejentado
vosotras os hubiereis avejentado
ellas se hubieren avejentado

Imperativo (Imperativ)

Imperativo (Imperativ)

-
avejentate
avejentese
avejentemonos
avejentaos
avejentense

Imperativo negativo (Imperativ - Verneinung)

-
no te avejentes
no se avejente
no nos avejentemos
no os avejentéis
no se avejenten

Infinitivo (Infinitiv)

Simple (Präsens)

avejentarse

Compuesto (Perfekt)

haberse avejentado

Gerundio (Gerundium)

Simple (Präsens)

avejentandose

Compuesto (Perfekt)

habiéndose avejentado

Participio (Partizip)

Pasado (Perfekt)

avejentado

Verbi che hanno una coniugazione simile al verbo avejentarse

Verbi a caso