Die Konjugation des portugiesischen Verbs cousar
Das Verb cousar ist transitiv
cousar | cousar in der weiblichen Form
cousar im passiv | cousar im passiv in der weiblichen Form
cousar | cousar in der weiblichen Form
cousar im passiv | cousar im passiv in der weiblichen Form
Indicativo (Indikativ)
Presente (Präsens)
eu couso
tu cousas
ele cousa
nós cousamos
vós cousais
eles cousam
tu cousas
ele cousa
nós cousamos
vós cousais
eles cousam
Pretérito perfeito composto (Perfekt)
eu tenho cousado
tu tens cousado
ele tem cousado
nós temos cousado
vós tendes cousado
eles têm cousado
tu tens cousado
ele tem cousado
nós temos cousado
vós tendes cousado
eles têm cousado
Pretérito imperfeito (Präteritum)
eu cousava
tu cousavas
ele cousava
nós cousávamos
vós cousáveis
eles cousavam
tu cousavas
ele cousava
nós cousávamos
vós cousáveis
eles cousavam
Pretérito mais-que-perfeito composto (Plusquamperfekt)
eu tinha cousado
tu tinhas cousado
ele tinha cousado
nós tínhamos cousado
vós tínheis cousado
eles tinham cousado
tu tinhas cousado
ele tinha cousado
nós tínhamos cousado
vós tínheis cousado
eles tinham cousado
Pretérito mais-que-perfeito simples (Plusquamperfekt)
eu cousara
tu cousaras
ele cousara
nós cousáramos
vós cousáreis
eles cousaram
tu cousaras
ele cousara
nós cousáramos
vós cousáreis
eles cousaram
Pretérito perfeito simples (Präteritum)
eu cousei
tu cousaste
ele cousou
nós cousámos
vós cousastes
eles cousaram
tu cousaste
ele cousou
nós cousámos
vós cousastes
eles cousaram
Pretérito mais-que-perfeito anterior
eu tivera cousado
tu tiveras cousado
ele tivera cousado
nós tivéramos cousado
vós tivéreis cousado
eles tiveram cousado
tu tiveras cousado
ele tivera cousado
nós tivéramos cousado
vós tivéreis cousado
eles tiveram cousado
Futuro do presente simples (Futur I)
eu cousarei
tu cousarás
ele cousará
nós cousaremos
vós cousareis
eles cousarão
tu cousarás
ele cousará
nós cousaremos
vós cousareis
eles cousarão
Futuro do presente composto (Futur II)
eu terei cousado
tu terás cousado
ele terá cousado
nós teremos cousado
vós tereis cousado
eles terão cousado
tu terás cousado
ele terá cousado
nós teremos cousado
vós tereis cousado
eles terão cousado
Condicional (Konjunktiv II)
Futuro do pretérito simples (Konjunktiv II Präteritum)
eu cousaria
tu cousarias
ele cousaria
nós cousaríamos
vós cousaríeis
eles cousariam
tu cousarias
ele cousaria
nós cousaríamos
vós cousaríeis
eles cousariam
Futuro do pretérito composto (Konjunktiv II Plusquamperfekt )
eu teria cousado
tu terias cousado
ele teria cousado
nós teríamos cousado
vós teríeis cousado
eles teriam cousado
tu terias cousado
ele teria cousado
nós teríamos cousado
vós teríeis cousado
eles teriam cousado
Conjuntivo / Subjuntivo (Konjunktiv)
Presente (Präsens)
que eu couse
que tu couses
que ele couse
que nós cousemos
que vós couseis
que eles cousem
que tu couses
que ele couse
que nós cousemos
que vós couseis
que eles cousem
Pretérito perfeito (Präteritum)
que eu tenha cousado
que tu tenhas cousado
que ele tenha cousado
que nós tenhamos cousado
que vós tenhais cousado
que eles tenham cousado
que tu tenhas cousado
que ele tenha cousado
que nós tenhamos cousado
que vós tenhais cousado
que eles tenham cousado
Pretérito imperfeito (Präteritum 1)
se eu cousasse
se tu cousasses
se ele cousasse
se nós cousássemos
se vós cousásseis
se eles cousassem
se tu cousasses
se ele cousasse
se nós cousássemos
se vós cousásseis
se eles cousassem
Pretérito mais-que-perfeito (Plusquamperfekt)
se eu tivesse cousado
se tu tivesses cousado
se ele tivesse cousado
se nós tivéssemos cousado
se vós tivésseis cousado
se eles tivessem cousado
se tu tivesses cousado
se ele tivesse cousado
se nós tivéssemos cousado
se vós tivésseis cousado
se eles tivessem cousado
Futuro simples (Futur I)
quando eu cousar
quando tu cousares
quando ele cousar
quando nós cousarmos
quando vós cousardes
quando eles cousarem
quando tu cousares
quando ele cousar
quando nós cousarmos
quando vós cousardes
quando eles cousarem
Futuro composto (Futur II)
quando eu tiver cousado
quando tu tiveres cousado
quando ele tiver cousado
quando nós tivermos cousado
quando vós tiverdes cousado
quando eles tiverem cousado
quando tu tiveres cousado
quando ele tiver cousado
quando nós tivermos cousado
quando vós tiverdes cousado
quando eles tiverem cousado
Infinitivo pessoal (Persönlicher Infinitiv)
Presente (Präsens)
eu cousar
tu cousares
ele cousar
nós cousarmos
vós cousardes
eles cousarem
tu cousares
ele cousar
nós cousarmos
vós cousardes
eles cousarem
Pretérito (Präteritum)
eu ter cousado
tu teres cousado
ele ter cousado
nós termos cousado
vós terdes cousado
eles terem cousado
tu teres cousado
ele ter cousado
nós termos cousado
vós terdes cousado
eles terem cousado
Imperativo (Imperativ)
Afirmativo (Positiv)
-
cousa
couse
cousemos
cousai
cousem
cousa
couse
cousemos
cousai
cousem
Negativo (Negativ)
-
não couses
não couse
não cousemos
não couseis
não cousem
não couses
não couse
não cousemos
não couseis
não cousem
Verben die in der Konjugation dem Verb cousar ähnlich sind
cantar - amar - estudar - falar - andar - deixar - passar - ponhar - trabalhar - regular - lavar - tomar - fraternizar - acoitar - açoitar - acamar - açamar - viajar - aceitar - comprar - acordar - cansar - matar - chamar - estressar - levar - contatar - suar - achar - contar -
Einige zufällig ausgewählte Verben
almoedar - acatitar - artesoar - acoirelar - adamascar - cornear - descambar - desmemoriar - apocopar - ablaquear - escanhoar - sarapintar - deputar - aquentar - melodramatizar - almudar - tornejar - equacionar - surdir - gelar - antemurar - entufar - esgueirar - crispar - volumar - buzegar - homiziar - achinesar - enraivar - afortalezar - sorver - sopear - destalingar - desensebar - parentar - clarear - engrazar - sobre-saturar - desmalhar - sarilhar - amainar - enchouriçar -