Die Konjugation des portugiesischen Verbs consignar in der weiblichen Form

Übersetzung consignar

consignar ➔ einliefern

Indicativo (Indikativ)

Presente (Präsens)

eu consigno
tu consignas
ela consigna
nós consignamos
vós consignais
elas consignam

Pretérito perfeito composto (Perfekt)

eu tenho consignado
tu tens consignado
ela tem consignado
nós temos consignado
vós tendes consignado
elas têm consignado

Pretérito imperfeito (Präteritum)

eu consignava
tu consignavas
ela consignava
nós consignávamos
vós consignáveis
elas consignavam

Pretérito mais-que-perfeito composto (Plusquamperfekt)

eu tinha consignado
tu tinhas consignado
ela tinha consignado
nós tínhamos consignado
vós tínheis consignado
elas tinham consignado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Plusquamperfekt)

eu consignara
tu consignaras
ela consignara
nós consignáramos
vós consignáreis
elas consignaram

Pretérito perfeito simples (Präteritum)

eu consignei
tu consignaste
ela consignou
nós consignámos
vós consignastes
elas consignaram

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera consignado
tu tiveras consignado
ela tivera consignado
nós tivéramos consignado
vós tivéreis consignado
elas tiveram consignado

Futuro do presente simples (Futur I)

eu consignarei
tu consignarás
ela consignará
nós consignaremos
vós consignareis
elas consignarão

Futuro do presente composto (Futur II)

eu terei consignado
tu terás consignado
ela terá consignado
nós teremos consignado
vós tereis consignado
elas terão consignado

Condicional (Konjunktiv II)

Futuro do pretérito simples (Konjunktiv II Präteritum)

eu consignaria
tu consignarias
ela consignaria
nós consignaríamos
vós consignaríeis
elas consignariam

Futuro do pretérito composto (Konjunktiv II Plusquamperfekt )

eu teria consignado
tu terias consignado
ela teria consignado
nós teríamos consignado
vós teríeis consignado
elas teriam consignado

Conjuntivo / Subjuntivo (Konjunktiv)

Presente (Präsens)

que eu consigne
que tu consignes
que ela consigne
que nós consignemos
que vós consigneis
que elas consignem

Pretérito perfeito (Präteritum)

que eu tenha consignado
que tu tenhas consignado
que ela tenha consignado
que nós tenhamos consignado
que vós tenhais consignado
que elas tenham consignado

Pretérito imperfeito (Präteritum 1)

se eu consignasse
se tu consignasses
se ela consignasse
se nós consignássemos
se vós consignásseis
se elas consignassem

Pretérito mais-que-perfeito (Plusquamperfekt)

se eu tivesse consignado
se tu tivesses consignado
se ela tivesse consignado
se nós tivéssemos consignado
se vós tivésseis consignado
se elas tivessem consignado

Futuro simples (Futur I)

quando eu consignar
quando tu consignares
quando ela consignar
quando nós consignarmos
quando vós consignardes
quando elas consignarem

Futuro composto (Futur II)

quando eu tiver consignado
quando tu tiveres consignado
quando ela tiver consignado
quando nós tivermos consignado
quando vós tiverdes consignado
quando elas tiverem consignado

Infinitivo pessoal (Persönlicher Infinitiv)

Presente (Präsens)

eu consignar
tu consignares
ela consignar
nós consignarmos
vós consignardes
elas consignarem

Pretérito (Präteritum)

eu ter consignado
tu teres consignado
ela ter consignado
nós termos consignado
vós terdes consignado
elas terem consignado

Imperativo (Imperativ)

Afirmativo (Positiv)

-
consigna
consigne
consignemos
consignai
consignem

Negativo (Negativ)

-
não consignes
não consigne
não consignemos
não consigneis
não consignem

Verben die in der Konjugation dem Verb consignar ähnlich sind

Einige zufällig ausgewählte Verben