Die Konjugation des portugiesischen Verbs afiambrar

Das Verb afiambrar ist transitiv
Das Verb afiambrar kann in seiner pronominalen Form konjugiert werden : afiambrar-se
afiambrar | afiambrar in der weiblichen Form
afiambrar im passiv | afiambrar im passiv in der weiblichen Form

Indicativo (Indikativ)

Presente (Präsens)

eu afiambro
tu afiambras
ele afiambra
nós afiambramos
vós afiambrais
eles afiambram

Pretérito perfeito composto (Perfekt)

eu tenho afiambrado
tu tens afiambrado
ele tem afiambrado
nós temos afiambrado
vós tendes afiambrado
eles têm afiambrado

Pretérito imperfeito (Präteritum)

eu afiambrava
tu afiambravas
ele afiambrava
nós afiambrávamos
vós afiambráveis
eles afiambravam

Pretérito mais-que-perfeito composto (Plusquamperfekt)

eu tinha afiambrado
tu tinhas afiambrado
ele tinha afiambrado
nós tínhamos afiambrado
vós tínheis afiambrado
eles tinham afiambrado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Plusquamperfekt)

eu afiambrara
tu afiambraras
ele afiambrara
nós afiambráramos
vós afiambráreis
eles afiambraram

Pretérito perfeito simples (Präteritum)

eu afiambrei
tu afiambraste
ele afiambrou
nós afiambrámos
vós afiambrastes
eles afiambraram

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera afiambrado
tu tiveras afiambrado
ele tivera afiambrado
nós tivéramos afiambrado
vós tivéreis afiambrado
eles tiveram afiambrado

Futuro do presente simples (Futur I)

eu afiambrarei
tu afiambrarás
ele afiambrará
nós afiambraremos
vós afiambrareis
eles afiambrarão

Futuro do presente composto (Futur II)

eu terei afiambrado
tu terás afiambrado
ele terá afiambrado
nós teremos afiambrado
vós tereis afiambrado
eles terão afiambrado

Condicional (Konjunktiv II)

Futuro do pretérito simples (Konjunktiv II Präteritum)

eu afiambraria
tu afiambrarias
ele afiambraria
nós afiambraríamos
vós afiambraríeis
eles afiambrariam

Futuro do pretérito composto (Konjunktiv II Plusquamperfekt )

eu teria afiambrado
tu terias afiambrado
ele teria afiambrado
nós teríamos afiambrado
vós teríeis afiambrado
eles teriam afiambrado

Conjuntivo / Subjuntivo (Konjunktiv)

Presente (Präsens)

que eu afiambre
que tu afiambres
que ele afiambre
que nós afiambremos
que vós afiambreis
que eles afiambrem

Pretérito perfeito (Präteritum)

que eu tenha afiambrado
que tu tenhas afiambrado
que ele tenha afiambrado
que nós tenhamos afiambrado
que vós tenhais afiambrado
que eles tenham afiambrado

Pretérito imperfeito (Präteritum 1)

se eu afiambrasse
se tu afiambrasses
se ele afiambrasse
se nós afiambrássemos
se vós afiambrásseis
se eles afiambrassem

Pretérito mais-que-perfeito (Plusquamperfekt)

se eu tivesse afiambrado
se tu tivesses afiambrado
se ele tivesse afiambrado
se nós tivéssemos afiambrado
se vós tivésseis afiambrado
se eles tivessem afiambrado

Futuro simples (Futur I)

quando eu afiambrar
quando tu afiambrares
quando ele afiambrar
quando nós afiambrarmos
quando vós afiambrardes
quando eles afiambrarem

Futuro composto (Futur II)

quando eu tiver afiambrado
quando tu tiveres afiambrado
quando ele tiver afiambrado
quando nós tivermos afiambrado
quando vós tiverdes afiambrado
quando eles tiverem afiambrado

Infinitivo pessoal (Persönlicher Infinitiv)

Presente (Präsens)

eu afiambrar
tu afiambrares
ele afiambrar
nós afiambrarmos
vós afiambrardes
eles afiambrarem

Pretérito (Präteritum)

eu ter afiambrado
tu teres afiambrado
ele ter afiambrado
nós termos afiambrado
vós terdes afiambrado
eles terem afiambrado

Imperativo (Imperativ)

Afirmativo (Positiv)

-
afiambra
afiambre
afiambremos
afiambrai
afiambrem

Negativo (Negativ)

-
não afiambres
não afiambre
não afiambremos
não afiambreis
não afiambrem

Verben die in der Konjugation dem Verb afiambrar ähnlich sind

Einige zufällig ausgewählte Verben