Die Konjugation des italienischen Verbs indulgere in der weiblichen Form

2. Konjugation - indulgere ist intransitiv (HilfsVerb : avere)
indulgere

Übersetzung indulgere

indulgere ➔ frönen

Indicativo (Indikativ)

Presente (Präsens)

io indulgo
tu indulgi
lei indulge
noi indulgiamo
voi indulgete
loro indulgono

Passato prossimo (Perfekt)

-
-
-
-
-
-

Imperfetto (Präteritum)

io indulgevo
tu indulgevi
lei indulgeva
noi indulgevamo
voi indulgevate
loro indulgevano

Trapassato prossimo (Plusquamperfekt)

-
-
-
-
-
-

Passato remoto (Präteritum)

io indulsi
tu indulgesti
lei indulse
noi indulgemmo
voi indulgeste
loro indulsero

Trapassato remoto (Plusquamperfekt)

-
-
-
-
-
-

Futuro semplice (Futur I)

io indulgerò
tu indulgerai
lei indulgerà
noi indulgeremo
voi indulgerete
loro indulgeranno

Futuro anteriore (Futur II)

-
-
-
-
-
-

Condizionale (Konjunktiv II)

Presente (Konjunktiv II Präteritum)

io indulgerei
tu indulgeresti
lei indulgerebbe
noi indulgeremmo
voi indulgereste
loro indulgerebbero

Passato (Konjunktiv II Plusquamperfekt)

-
-
-
-
-
-

Congiuntivo (Konjunktiv)

Presente (Präsens)

che io indulga
che tu indulga
che lei indulga
che noi indulgiamo
che voi indulgiate
che loro indulgano

Passato (Perfekt)

-
-
-
-
-
-

Imperfetto (Präteritum)

che io indulgessi
che tu indulgessi
che lei indulgesse
che noi indulgessimo
che voi indulgeste
che loro indulgessero

Trapassato (Plusquamperfekt)

-
-
-
-
-
-

Imperativo (Imperativ)

Presente (Präsens)

-
indulgi
indulga
indulgiamo
indulgete
indulgano

Infinito (Infinitiv)

Presente (Präsens)

indulgere

Passato (Perfekt)

-

Participio (Partizip)

Presente (Präsens)

indulgente

Passato (Perfekt)

indul

Gerundio (Gerundium)

Presente (Präsens)

-

Passato (Perfekt)

avendo indul

Einige zufällig ausgewählte Verben