Die Konjugation des französischen Verbs disgracier

Verb Grupp 1 - Das Verb disgracier ist direkt transitiv
Verwendete Hilfs Verb : avoir
disgracier in der weiblichen Form | disgracier im passiv | disgracier im passiv in der weiblichen Form

Indicatif (Indikativ)

Présent (Präsens)

je disgracie
tu disgracies
il disgracie
nous disgracions
vous disgraciez
ils disgracient

Passé composé (Perfekt)

j'ai disgracié
tu as disgracié
il a disgracié
nous avons disgracié
vous avez disgracié
ils ont disgracié

Imparfait (Präteritum)

je disgraciais
tu disgraciais
il disgraciait
nous disgraciions
vous disgraciiez
ils disgraciaient

Plus-que-parfait (Plusquamperfekt)

j'avais disgracié
tu avais disgracié
il avait disgracié
nous avions disgracié
vous aviez disgracié
ils avaient disgracié

Passé simple (Präteritum)

je disgraciai
tu disgracias
il disgracia
nous disgraciâmes
vous disgraciâtes
ils disgracièrent

Passé antérieur (Plusquamperfekt)

j'eus disgracié
tu eus disgracié
il eut disgracié
nous eûmes disgracié
vous eûtes disgracié
ils eurent disgracié

Futur simple (Futur I)

je disgracierai
tu disgracieras
il disgraciera
nous disgracierons
vous disgracierez
ils disgracieront

Futur antérieur (Futur II)

j'aurai disgracié
tu auras disgracié
il aura disgracié
nous aurons disgracié
vous aurez disgracié
ils auront disgracié

Conditionnel (Konjunktiv II)

Présent (Konjunktiv II Präteritum)

je disgracierais
tu disgracierais
il disgracierait
nous disgracierions
vous disgracieriez
ils disgracieraient

Passé (Konjunktiv II Plusquamperfekt )

j'aurais disgracié
tu aurais disgracié
il aurait disgracié
nous aurions disgracié
vous auriez disgracié
ils auraient disgracié

Subjonctif (Konjunktiv)

Présent (Präsens)

que je disgracie
que tu disgracies
qu'il disgracie
que nous disgraciions
que vous disgraciiez
qu'ils disgracient

Passé (Präteritum)

que j'aie disgracié
que tu aies disgracié
qu'il ait disgracié
que nous ayons disgracié
que vous ayez disgracié
qu'ils aient disgracié

Imparfait (Präteritum 1)

que je disgraciasse
que tu disgraciasses
qu'il disgraciât
que nous disgraciassions
que vous disgraciassiez
qu'ils disgraciassent

Plus-que-parfait (Plusquamperfekt)

que j'eusse disgracié
que tu eusses disgracié
qu'il eût disgracié
que nous eussions disgracié
que vous eussiez disgracié
qu'ils eussent disgracié

Impératif (Imperativ)

Présent (Präsens)

disgracie
disgracions
disgraciez

Passé (Perfekt)

aie disgracié
ayons disgracié
ayez disgracié

Infinitif (Infinitiv)

Présent (Präsens)

disgracier

Passé (Perfekt)

avoir disgracié

Participe (Partizip)

Présent (Präsens)

disgraciant
 

Passé (Perfekt)

disgracié
ayant disgracié

Gérondif (Gerundium)

Présent (Präsens)

en disgraciant

Passé (Perfekt)

en ayant disgracié

Synonyme für disgracier


Verben die in der Konjugation dem Verb disgracier ähnlich sind

Einige zufällig ausgewählte Verben